อันที่จริงผมก็เข้ามาอ่านบ้างเป็นครั้งคราว เพียงแต่ว่าไม่ได้แสดงความคิดเห็นเท่านั้นเองครับ.
ชุมแพเจริญมาก ๆ เพียงเดือนเศษผมบินกลับมาเมืองไทยสองครั้ง ครั้งแรกมาเยี่ยมคุณแม่ซึ่งกำลังนอนป่วยและพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลชุมแพ ความจริงคุณพ่อก็ป่วยเช่นกันแต่ออกไปได้เพียงวันเดียวคุณแม่ก็ป่วยต้องเข้ารักษาตัวอยู่ที่ห้อง ICU
ที่ผมว่าชุมแพเจริญมาก ๆ ก็เพราะว่าผมเข้าไปอยู่ดูแลคุณแม่เกือบสองอาทิตย์ เห็นเครื่องไม้เครื่องมือแพทย์และห้องรักษาพยาบาลต้องยอมรับว่าชุมแพไม่เป็นสองรองใคร ยิ่งเห็นตึกที่กำลังสร้างอยู่ทางด้านข้างโรงพยาบาล ก็ยิ่งทำให้เห็นว่าชุมแพพร้อมแล้วที่จะขยายขีดความสามารถรักษาคนไข้ให้ได้มากยิ่งขึ้น
ผมบินกลับไปเมกาได้เพียงสองสัปดาห์ คุณแม่ก็ได้จากไป ผมเลยต้องบินกลับมาอีกครั้งเพื่อร่วมพิธีศพ คุณแม่ไปดีแล้วเพราะท่านกินอายุตั้ง 92 ปี ส่วนคุณพ่อตอนนี้ก็ 96 ปีแล้ว อยู่ที่บ้านลูก ๆ หลาน ๆ ช่วยกันดูแลและปรนนิบัติ ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณพ่อคงจะมีสุขภาพดีขึ้นเรื่อย ๆ